Το Ballerina είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να είναι ένα spin-off: μια ταινία που σέβεται το κεντρικό σύμπαν, το επεκτείνει με έξυπνο τρόπο και προσφέρει μια καλοδουλεμένη εμπειρία δράσης. Με λίγα λόγια, αν είσαι φαν του John Wick, θα βρεις εδώ όλα όσα αγαπάς, βία με στυλ, χορογραφημένες μάχες που μοιάζουν με τέχνη και μια ιστορία που, αν και δεν διεκδικεί βραβείο πρωτοτυπίας, είναι αρκετή για να κρατήσει το ενδιαφέρον.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο βλέπουμε την Ana de Armas, η οποία ίσως δεν έχει το ίδιο βάθος στην υποκριτική της με τον Keanu Reeves, αλλά σωματικά κουβαλάει την ταινία με εντυπωσιακό τρόπο. Οι σκηνές δράσης της είναι χορογραφημένες στην εντέλεια και μάλιστα βλέπουμε διαφόρων ειδών πράγματα που βοήθησαν την Ιβ να εκπληρώσει τον στόχο της. Η φυσική της παρουσία, σε συνδυασμό με την κίνηση και το βλέμμα της, κάνει κάθε μάχη να μοιάζει προσωπική. Μπορεί το σενάριο να είναι απλό, ίσως και λίγο αδύναμο σε σημεία, αλλά ποτέ δεν νιώθεις ότι προσπαθεί να το παίξει κάτι παραπάνω απ’ αυτό που είναι.
Το δυνατότερο σημείο της ταινίας, όμως, παραμένει το πώς «κολλάει» με τον κόσμο του John Wick. Από τα ξενοδοχεία των Continental μέχρι τους κώδικες τιμής του υπόκοσμου, όλα βρίσκονται εδώ. Η ταινία δεν προσπαθεί να φτιάξει καινούργιους κανόνες ή να μας μπερδέψει με περίπλοκες δομές, απλώς μάς δείχνει πώς μια ακόμα φιγούρα κινείται μέσα στο ίδιο σκοτεινό, στυλιζαρισμένο περιβάλλον που βλέπαμε τόσα χρόνια με τον κύριο Keanu Reeves.
Και φυσικά, υπάρχει και η cameo εμφάνιση του. Μπορεί να είναι μικρή, αλλά έχει τεράστιο βάρος. Δεν είναι εκεί για να κλέψει την παράσταση, είναι εκεί για να υπενθυμίσει ποιος είναι ο John Wick και γιατί παραμένει τόσο εμβληματικός. Μέσα σε λίγες μόνο σκηνές, ο χαρακτήρας του φαίνεται ακόμα πιο μυθικός. Και το πώς συνδέεται με την ιστορία της πρωταγωνίστριας, δίνει ένα επιπλέον επίπεδο συναισθηματικής φόρτισης που δεν περιμένεις σε συνδιασμό με ένα πολύ έξυπνο τέλος.
Το Ballerina δεν προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο. Δεν υπόσχεται κάτι πιο βαθύ από αυτό που προσφέρει που είναι απλά μία καλοσκηνοθετημένη δράση, μια badass πρωταγωνίστρια, και έναν ακόμα λόγο να αγαπάμε το σύμπαν του John Wick. Και κάπως έτσι πρέπει να είναι τα spin-offs, ένα παράθυρο σε μια ιστορία παράλληλη που έχει νόημα ύπαρξης και ενισχύει τον κεντρικό ήρωα χωρίς να του κλέβει τη δόξα. Αντί να αλλάξει τα γεγονότα του σύμπαντος, το δυναμώνει. Κι αυτό από μόνο του είναι επίτευγμα.
Συνολικά, το Ballerina είναι μια ταινία φτιαγμένη από fans, για fans. Μπορεί να μην είναι τέλεια, αλλά ξέρει τι θέλει να κάνει και το κάνει σωστά. Είναι απολαυστικό και σε σύγκριση με ότι έχουμε δει τελευταία στο σινεμά το Ballerina της Ana de Armas αξίζει και το τελευταίο του ευρώ.
