Μπορεί να μην πάτησε ποτέ το πόδι του στο κόκκινο χαλί για να κλέψει τα φλας, αλλά χωρίς αυτόν, ίσως να μην είχαμε ακούσει ποτέ για τον ”E.T.”, το ”Indiana Jones” ή τη ”Schindler’s List”. Ο Marvin Levy, ο αθέατος αρχιτέκτονας των κινηματογραφικών συγκινήσεων, έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα σε ηλικία 96 ετών, αφήνοντας πίσω του όχι απλώς μια καριέρα, αλλά έναν θρύλο.
Το Χόλιγουντ κράτησε την ανάσα του. Γιατί ο Levy δεν ήταν απλώς ο άνθρωπος των δημοσίων σχέσεων – ήταν ο μάγος τους. Το δεξί χέρι του Steven Spielberg για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, ο Levy ήξερε πότε να πατήσει γκάζι και πότε να τραβήξει χειρόφρενο. Ήξερε να ψιθυρίζει “ίσως όχι έτσι…” τη σωστή στιγμή και να στρώνει τον δρόμο για ιστορικές πρεμιέρες.
Από τα πρώτα του βήματα στη Νέα Υόρκη και τη MGM, μέχρι την “προφητική” συνάντηση με τον Spielberg σε μια «στενή επαφή τρίτου τύπου», ο Marvin δεν σταμάτησε ποτέ να αφηγείται ιστορίες – απλώς το έκανε μέσα από δελτία τύπου, καμπάνιες και σιωπηλές στρατηγικές.
Κάθε ταινία του Spielberg – από τον E.T. μέχρι τον Lincoln – έφερε τη διακριτική του υπογραφή. Και όταν ήρθε η στιγμή να του απονεμηθεί το τιμητικό Oscar, ολόκληρο το Χόλιγουντ σηκώθηκε όρθιο. Για έναν άνθρωπο που δούλεψε στις σκιές, η λάμψη εκείνης της στιγμής ήταν η δικαίωσή του.
Ο Tom Hanks τον είχε αποκαλέσει “ο λόγος που πήγαμε να δούμε αυτές τις ταινίες”. Κι αν το καλοσκεφτείς, έχει απόλυτο δίκιο. Ο Levy δεν πουλούσε απλώς ταινίες. Πουλούσε όνειρα.
«Η δουλειά πρέπει να έχει νόημα», έλεγε ο ίδιος. «Και ο Steven μου έμαθε ότι ακόμα και στις δημόσιες σχέσεις, είμαστε όλοι αφηγητές». Τώρα, που η δική του αφήγηση έφτασε στο τέλος της, το Χόλιγουντ τον αποχαιρετά με δάκρυα, αλλά και ένα μεγάλο “ευχαριστώ”.
Γιατί κάποιοι ήρωες δεν χρειάζονται κάμερα για να μείνουν αλησμόνητοι.
