Φανταστείτε το: ο Venom του Tom Hardy και ο Spider-Man του Tom Holland, πρόσωπο με πρόσωπο, έτοιμοι είτε να συγκρουστούν είτε να συμμαχήσουν απέναντι σε έναν μεγαλύτερο εχθρό. Μοιάζει με σκηνή που θα έκανε κάθε φαν της Marvel να ξεσηκωθεί, έτσι δεν είναι; Κι όμως, αν και το όνειρο αυτό φαινόταν πως θα γίνει πραγματικότητα, τελικά παρέμεινε απλώς… ένα όνειρο.
Ας γυρίσουμε λίγο πίσω, στο ‘’Venom: Let There Be Carnage’’. Στην post-credits σκηνή, ο Eddie Brock βρίσκεται ξαφνικά σε έναν άλλο κόσμο, και στην τηλεόραση μπροστά του προβάλλεται ο Spider-Man του Holland. Αυτό ήταν! Η ιδέα ενός crossover γεννήθηκε εκείνη τη στιγμή και οι φανς δεν μπορούσαν να περιμένουν. Όλοι πίστευαν πως οι δύο χαρακτήρες θα συναντηθούν, είτε στο MCU είτε σε κάποιο άλλο εναλλακτικό timeline της Sony.
Τα χρόνια όμως πέρασαν και… τίποτα. Καμία εξέλιξη, κανένα νέο, καμία επίσημη ανακοίνωση. Οι ελπίδες άρχισαν να σβήνουν, μέχρι που ο ίδιος ο Tom Hardy αποφάσισε να αποκαλύψει τι πραγματικά συνέβη. Σε συνέντευξή του στο The Discourse Podcast, ο ηθοποιός αποκάλυψε πως το σχέδιο για τη συνάντηση των δύο χαρακτήρων είχε προχωρήσει πάρα πολύ και μάλιστα έφτασε «όσο πιο κοντά γινόταν» στο να υλοποιηθεί. Ωστόσο, κάπου εκεί μπήκαν στη μέση οι πολιτικές των στούντιο και… όλα γκρεμίστηκαν.
Ο Hardy δεν μπήκε σε λεπτομέρειες για το τι πήγε στραβά, αλλά άφησε να εννοηθεί πως οι αποφάσεις που πάρθηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες ήταν αυτές που στέρησαν στους φανς μια από τις πιο πολυαναμενόμενες κινηματογραφικές αναμετρήσεις. Παρόλα αυτά, ο ηθοποιός δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για την ιδέα, δηλώνοντας: «Θα ήταν πάρα πολύ διασκεδαστικό!»
Το ερώτημα τώρα είναι: Υπάρχει ακόμα ελπίδα; Θα μπορούσε η Sony και η Marvel να ξανασκεφτούν το project και να μας δώσουν τελικά αυτή τη μεγάλη μάχη; Ή μήπως το πολυπόθητο crossover έχει πια χαθεί για πάντα;
Σε έναν κόσμο γεμάτο multiverse, εναλλακτικά timelines και εκπλήξεις, τίποτα δεν είναι αδύνατο. Και ποιος ξέρει; Ίσως, σε μια μελλοντική ταινία, ο Venom να εμφανιστεί ξαφνικά απέναντι στον Spidey και να μας αποδείξει πως μερικά όνειρα… δεν πεθαίνουν ποτέ!