Φαντάσου μια βραδιά στα Όσκαρ όπου δεν θριαμβεύει ένα πανάκριβο blockbuster γεμάτο εφέ, αλλά μια ανεξάρτητη ταινία που βασίζεται σε ωμό ρεαλισμό και δυνατές ερμηνείες. Αυτό ακριβώς συνέβη φέτος με το ‘’Anora’’! Η ταινία του Sean Baker όχι μόνο εντυπωσίασε κοινό και κριτικούς, αλλά κατέκτησε και πέντε χρυσά αγαλματίδια, ανάμεσά τους Καλύτερη Ταινία, Καλύτερη Σκηνοθεσία και Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για τη Mikey Madison, η οποία έδωσε μια ερμηνεία που θα μείνει αξέχαστη.
Όμως, ποιος είναι ο δημιουργός πίσω από αυτή την επιτυχία;
Ο Sean Baker δεν είναι ένας ακόμα σκηνοθέτης που ήρθε για να ακολουθήσει τους κανόνες του Χόλιγουντ. Αντίθετα, είναι ο άνθρωπος που αποδεικνύει ξανά και ξανά ότι οι πιο συναρπαστικές ιστορίες δεν χρειάζονται τεράστια budgets—χρειάζονται αλήθεια. Από το ‘’Tangerine’’ (2015), το φιλμ που γύρισε εξ ολοκλήρου με iPhone, μέχρι το ‘’The Florida Project’’ (2017), που έκανε τον Willem Dafoe υποψήφιο για Όσκαρ, ο Baker χτίζει τον δικό του κόσμο—έναν κόσμο που πάλλεται από ρεαλισμό, συναίσθημα και χαρακτήρες που μοιάζουν βγαλμένοι από την αληθινή ζωή.
Το ‘’Anora’’ είναι ακόμα μια τολμηρή αφήγηση αυτού του σύμπαντος. Η ιστορία μιας νεαρής σεξεργάτριας που, σχεδόν κατά λάθος, παντρεύεται τον γιο ενός Ρώσου ολιγάρχη και ξαφνικά μεταφέρεται σε έναν κόσμο όπου τα πάντα είναι φανταχτερά—αλλά και επικίνδυνα. Οι πάμπλουτοι γονείς του γαμπρού δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτόν τον γάμο, και τότε αρχίζει το πραγματικό δράμα.
Όπως πάντα, ο Baker μένει πιστός στο στυλ του: ακατέργαστος ρεαλισμός, αληθινοί χαρακτήρες, δυνατές ερμηνείες. Δεν ακολουθεί τους συμβατικούς κανόνες του Χόλιγουντ, δεν ωραιοποιεί τίποτα. Και αυτή η αυθεντικότητα είναι που έκανε το ‘’Anora’’ να ξεχωρίσει τόσο έντονα.
Η νίκη της ταινίας στα Όσκαρ δεν ήταν απλώς μια επιτυχία. Ήταν μια δήλωση. Σε μια εποχή όπου το σινεμά φαίνεται να κυριαρχείται από υπερπαραγωγές με budgets εκατοντάδων εκατομμυρίων, η αναγνώριση μιας ανεξάρτητης δημιουργίας σαν το Anora δείχνει ότι το κοινό (και η Ακαδημία) αναζητά αυθεντικές ιστορίες που μιλούν στην ψυχή.
Και ίσως, αυτή η νίκη να είναι μόνο η αρχή για μια νέα εποχή στο Χόλιγουντ—μια εποχή όπου το συναίσθημα και το storytelling θα έχουν ξανά τον πρώτο λόγο.
